روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ

باران نه ..... امشب دلم مهتاب می خواهد باران را یک آدم بی تاب می خواهد باور بکن این روزها حس نوشتن نیست توصیف ابروهای تو اعصاب می خواهد. روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

بعد از اینکه رفتی دلم به جایی بند نیست چگونه بگويم؟ خوب ..... اصلا ...... دلت برای دوست نداشتنم تنگ نیست *بازگشت به وسعت زلال خیس* روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

چترت را کنار ایستگاهی در مه فراموش کن خیس و خسته بیا نمی خواهم شاعر باشی باران باش *بازگشت بوسعت زلال خیس* روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

پاییز من چشم های توست پلک که میزنی برگ ریزان می شود روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

کاش آنقدر توصیف روزهای بی تو بودن سخت نیود. روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

موسیقی و قهوه های عصر و خاطراتی که نمیدانم اسم درستشان چیستولی شاید بهتر بود رخ نمی دادند...؛تنها چیزهایی اند که حقیقت دارند!!!آدم ها باید بفهمند چقدر در طبیعت تنهایند!آدم ها باید بفهمند طبیعت با تمام موجودات زنده راه می آید به جز با آدم ها!با این حال عاشق طبیعتمآدم ها باید چشم هایشان را باز کنند و ببینند که تنها موجوداتی که در برابر سرما این همه بی پناه اند و بی آتش و لباسی که خودشان اختراع و کشفش کرده اندبه سادگی می میرند، فقط خودشان اند!آدم ها باید بفهمند تمام موجودات زنده ایکه پیشاپیش هیچ چیز را حس نمی کنند،فقط خودشان اند! آدم هاباید همدیگر را دوست داشت باشند؛باقی ِ موجودات را طبیعت دوست دارد!آدم ها دور اند از هم، قرن ها، سال ها، دریا دریا، دنیا دنیا!...آدم ها دور تر از آن اند که از زل زدن توی چشم های هم نترسند!به این آدم ها بگویید:دوست داشتن را نمی نویسند، اگر بنویسی اش تمام می شود؛از دلت به وبلاگت، از دلت به دفترت، می ریزد و دلت را خالی می کند!دوست داشتن را نمی نویسند، ثابت می کنند!!! روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...ادامه مطلب

هر بار مي خواهم فراموش کنم ولی باز به خاطر مي آورم معجزه ي لبخندت را...که با من چه کردی ! پیش چشم های تو همیشه کم می آورم R روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

یادش بخیر

آنروزهایی که گرم گفتگو به قلل مرتفع آلبروز می رفتیم

و زیبایی های زندگی را مکاشفه می کردیم

و بدون توجه به گذر زمان

کمی به تاریک شدن هوا مانده

رفیق گرمابه و گلستان مان جک

جک دنیلز خودمان را می گویم

با لبخند و اندکی مستی

تعیش ما را مکاشفه می کرد

رمی

Remi Peter Schulz

روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...

تقدیم به لحظه های تنهایی ات"کی می شود ساعتوقارش را با بی قراری مان عوض کند"کی می شودیک روز برگردیبا نشانه هایی از خیابان های بی عبور!برایت یک بارانی زرد پر رنگ میخرممی گذارم روی بالکن خانه ای که نداریمممممم!قهوه ی تلخی حاضر میکنمو برای چندمین بار معنی سفر را از تو می پرسم !!!میدانی که ..بی توسرمای این کوچه هامراپایان میدهدیک روز!نوشته روناکر می20/Feb/2012 ساعت 3/58am روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...ادامه مطلب

دلشی نازنین

بگذار در چشمهان تو باور کنم

که هنوز امیدی به بخشایش هست

تلافی نفرت را

بر لبانت به لبخندی،شکرخند غفران کن

که دانش آموز بازیگوش کلاس درس تو

بر این دفتر

چشم آزمون

به انتظار دانش نیست

کلاسی را میخواهم که در آن بهترین نمره

بوسه ی رضایت تو باشد

روناك وسعت خيس زلال بانو خداحافظ...